Terimakasih Atas Kunjungan Anda di Blog Sederhana Saya Ini my task: Paribasan

Jumat, 20 April 2012

Paribasan


Anak-anakan timun = wong kang ngepek bojo anake pupon
Andaka atawan wisaya = wong kang kena prakara banjur minggat amarga duwe pangira bakal kalah prakarane
Andaka ina tan wrin upaya = wong kang didakwa nyolong nanging ora ngaku, wasana kajibah nggoleki barang kang ilang
 Awak pendhek budi ciblek = wong cilik tur asor bebudene
 Abag-abang lambe = guneme mung lamis
 Adol lenga kari busik = dum dum barang, nanging sing andum ora oleh bagean
 Akadang saksi = wong prakaran akeh sadulure kang dadi seksine
 Ana bapang sumimpang = nyingkiri sakehing bebaya
 Anirna patra = ngungkiri tulisane dhewe
 Angin silem ing warih = tumindak ala kanthi sesidheman
 Angon kosok = ngreti ulah kridhaning wong liya lan bisa empan papan tumindake
 Asor kilang munggwing gelas = gunem manis tur marak ati lan bisa mranani sing krungu
 Adhang-adhang tetese embung = nJagakake barang mung sakoleh-olehe
 Aji godhong garing = wis ora ana ajine (asor banget)
 Ana adulate ora ana begjane = arep nemu kabegjan, ning ora sida
 Ana gula ana semut = panggonan sing akeh rejekine, mesti akeh sing nekani.
 Anggenthong umos = wong kang ora bisa nyimpen wewadi.
 Angon mangsa = golek wektu kang prayoga kanggo tumindak.
 Angon ulat ngumbar tangan = ngulatake kaanan, yen limpe banjur dicolong
 Arep jamure emoh watange = gelem kepenake ora gelem rekasane
 Asu belang kalung wang = wong asor nanging sugih
 Asu gedhe menang kerahe = wong kang dhuwur pangkate mesthi wae luwih dhuwur panguwasane
 Asu munggah ing papahan = wong ngrabeni tilas bojone sadulur tuwa
 Ati bengkong oleh oncong = wong duwe niyat ala oleh dalan
 Ana catur mungkur = ora seneng nyampuri urusaning liyan
 Anak molah bapa kepradhah = wong tuwa melu repot amarga tumindake anake
 Arep nengkane emoh pulute = gelem kepenak emoh nglakoni rekasane
 Adigang, adigung, adiguna = seneng ngendelake kekuwatane, panguwasae, lan kepinterane
 Ancik-ancik pucuking eri = tansah was sumelang
 Asu marani gebug = njarag bebaya
 Asu rebutan balung = rebutan utawa padudon sing ora mumpangati

Baladewa ilang gapite = wong gagah kang ilang kakuwatane, kaluhurane (ora duwe panguwasa)
 Banyu pinerang ora bakal pedhot = pasulayane sedulur ora bakal medhotake pasedulurane
 Bapa kesolah anak molah = yen wong tuwa oleh prakara, anak uga melu ngrasakae lan melu tanggung jawab
 mBarung sinang = nyela-nyela wong guneman
 mBalithuk kukum = mbudidaya ucul saka ing kukum utawa angger-angger
 mBaguguk ngutha waton = mbangkang marang pamarentah
 mBondhan tanpa ratu = mbangkang marang nagara
 mBuru kidang lumayu = nguyak samubarang kang durung karuwan wekase
 mBuwang rase nemu kuwuk = nyingkiri piala, nanging malah nemu piala kang luwih saka ala
 mBuwang tilas = rewa-rewa ora mentas tumindak pagawe ala
 Bathang lelaku = lunga ijen ngambah panggonan kang mbebayani
 Beras wutah arang bali menyang takere = barang kang wis owah ora bakal bali kaya maune
 mBidhung api rowang = ethok-ethok nulung nanging sejatine arep ngrusuhi
 Blilu tau pinter durung nglakoni = wong bodho nanging sering nglakoni iku luwih pinter tinimbang wong pinter nanging durung tau nglakoni
 Balung tinumpuk = anak loro dimantu tunggal dina
 Bathang lelaku = wong lungan ijen liwat dalan kang gawat, ngemu baya pati
 Bathang ucap-ucap = wong loro lungan liwat dalan kang gawat, ngemu baya pati
 Bubuk oleh leng = wong duwe niyat ala oleh dalan
 Bung pring petung = bocah kang longgor (gelis gedhe)
 Buntel kadut, ora kinang ora udut = wong nyambut gawe borongan, ora oleh opah dhuwit, mangan, lan udut
 Busuk ketekuk, pinter keblinger = sing bodho lan sing pinter padha nemu cilaka
 Becik ketitik ala ketara = sing becik bakal tinemu, sing ala bakale ketara
 Belo melu seton = bisane mung melu-melu, ora ngerti sing dikarepake
 Mburu uceng kelangan deleg = nguyak barang sepele kelangan barang sing aji
 Bathok bolu isi madu = dianggep wong lumrah nanging sugih kepinteran, utawa wong ala rupane nanging manis bebudene
 Bebek diwuruki nglangi = wong pinter diwulang mesthi gelis bisa
 Bebek mungsuh mliwis = wong loro padha dene pintere mungsuhan, nanging sing siji luwih trengginas
 Bima akutha wesi = wong gedhe kang kukuh panguwasane
 Bramara mangun lingga = wong lanang gumagusan ing ngarepe wong wadon kang disiri
 Brekithi angkara madu = wong kacilakan marga barang kang banget dikaremi
 Byung-byung tawon kambu = wong ela-elu, senengane padha kumpul tanpa ana prelune

Calak cangkol kendhali bol, cemethi tai = nyela-nyela gunem kang ora ana pedahe
 Carang canthel = ora diajak guneman nanging melu-melu ngrembug
 Car-cor kaya kurang janganan = ngomong ceplas-ceplos ora dipikir dhisik
 Cathok gawel = seneng cawe-cawe mesthi ora diajak guneman
 Cecak nguntal elo = gegayuhan sing ora jumbuh karo kahanane
 Cebol nggayuh lintang = wong duwe panggayuh kang mokal kecandhake
 Cebol nggayuh langit = wong duwe panjangka kang tanpa ana kawusanane
 Cecak nguntal cagak = gegayuhan kang ora imbang kekuwatane
 Cedhak celeng boloten = cedhak karo wong ala bakal katut ala
 Cengkir ketindhihan kiring = wong lanang didhisiki anggone rabi dening adhine
 Cikal apupus limar = wong oleh kabegjan kang luwih saka mesthine
 Cobolo mangan teki = wong bodho banget tur tumindak asor
 Cocak nguntal elo = wong tumandang gawe kang ora laras karo kaanane
 Cumbu laler = wong kang teka lunga pamanggone
 Ciri wanci lalai ginawa mati = pakulinan ala ora bisa diowahi yen durung nganti mati
 Cincing-cincing meksa klebus = karepe ngirid nanging malah entek akeh, karepe mung climen wekasan entek wragat akeh
 Criwis cawis = seneng maido nanging ya seneng menehi (muruki)
 Cuplak andheng-andheng, yen tan pernah panggonane = wong kang tansah sulaya karo rembuge wong akeh
 Crah gawe bubrah, rukun gawe santosa = pasulayan njalari ringkih, karukunan njalari kuwat.
 Cedhak kebo gupak = sesrawungan karo wong ala bisa melu-melu

Dahwen ati open = nacad nanging mbenerake wong liya
 Digarokake dilukokake = dikongkon nyambut gawe abot
 Dudu sanak dudu kadang, yen mati melu kelangan = senajan wong liya yen nemoni rekasa bakal dibelani
 Duka yayah sinipi, jaja bang mawinga-winga = wong kang nesu banget
 Dhandhang diunekake kuntul, kuntul diunekake dhandhang = bab ala dikandhakke becik, bab becik dikandhakkke ala
 Derman golek momongan = wong wis akeh kewajibane isih golek gawean kang ngimbuhi ribed
 Desa mawa cara negara mawa tata = saben panggonan duwe tata car dhewe-dhewe
 Dadia godhong moh nyuwek, dadia banyu moh nyawuk = wis emoh sapa aruh
 Dhalang kerubuhan panggung = wong tanpa bisa kumecap marga nemu wiring
 Dhandhang diunekake kuntul = wong ala dikira becik
 Dhandhang ngelak = wong kang ngajab patining liyan
 Dhadhap ketuwuhan cangkring = kumpulane wong becik kaworan wong ala atine
 Dhayung oleh kedhung = wong tumandang gawe kanthi kepenak jalaran cocog lan saranane
 Dhemit ora ndulit, setan ora doyan = ana ngendi papan tansah slamet
 Dibeciki mbalang tai = mbeciki wong liya oleh pinwales piala
 Dikempit kaya wade, dijuju kaya manuk = banget ditresnani
 Dolanan ula mandi = njarag tumindak gawe kang ngemu bebaya
 Dudu berase ditempurake = nyambungi guneman, nanging ora cundhuk karo sing dirembug
 Durung cundhuk, acandhak = ora ngerti perkarane melu urun gunem
 Dhadhakan anglayoni = mementahi rembug sing wis mateng
 Dudutan lan anculan = wong loro padha kethikan: sing siji ethok-ethok ora ngerti
 Durung ilang pupuk lempuyange = dianggep isih kaya bocah cilik
 Durung pecus keselak betus = durung sembada wis duwe kekarepan neka-neka
 Duk sandhing geni = wong lanang jejer turu karo wong wadon dudu bojone
 Diwenehi ati ngrogoh rempela = diwenehi sithik isih kurang panarima
 Dipalangana mlumpat, ditalenana medhot = arepa dikaya ngapa yen wis takdhire bisa kalakon
 Dom sumuruping banyu = telik sandi (mata-mata), laku sesidheman kanggo meruhi wewadi

Eman-eman ora keduman = karepe eman malah awake dhewe ora keduman
 Embuh nila embuh etom = wong kang nyaruwe alaning liyan, nanging dheweke ugamelu nglakoni

Embat-embat celarat = wong nyambut gawe kanthi ngati-ati banget
 Emprit abuntut bedhug = wong kang nggedhekake perkara sing maune sepele
 Enggon welut diedoli udhet = wong pinter dipameri kepinteran sing ora sepiraa
 Endhas gundhul dikepeti = wong sing wis kepenak uripe oleh kamukten
 Esuk dhele, sore tempe = ora antep, atine molah-malih
 Emban cindhe, emban siladan = tumindak ora adil
 Entek amek, kurang golek = diuneni akeh-akeh
 Entek jarake = wis entek kasugihane

Gajah alingan teki = wong gedhe sendhen prekarane wong cilik
 Gajah marani wantilan = wong kang njarag nemoni bebaya
 ngGajah elar = wong kang sarwa kasembadan kekarepane
 Gajah ngidak rapah = wong gedhe (agung) nrajang wewalere dhewe
 Gajah perang karo gajah, kancil mati ing tengah = wong gedhe padha pasulayanwong cilik sing dadi korban
 Galuga sinalusur sari = wong becik rupane, utama bebudene
 Gambret singgang mrakatak ora ana sing ngeneni = wong wadon kenes ora ana wong lanang sing nakokake
 Gagak nganggo laring merak = wong cilik tumindak kaya-kaya wong gedhe
 Garang garing = wong semugih nanging sejatine kekurangan
 Gayuk-gayuk tuna, nggayuh-nggayuh luput = samubarang kang dikarepake ora bis keturutan
 Gliyak-gliyak tumindak, sareh pikoleh = senajan alon-alon anggone tumindak nanging bisa kelakon
 Golek banyu bening = meguru golek kawruh sing becik
 Nggutuk lor kena kidul = ngarani/ndakwa sing ora bener
 Nggenthong umos = wong kang ora bisa nyimpen wewadi
 Gawe luwangan, ngurugi luwangan = utang kana, nyaur kene
 nGGayuh tawang = tumandang gawe kang tanpa pituwas
 Gecul ngumpul bandhol ngrompol = wong ala padha saiyeg tumindak ala
 Gedhang apupus cindhe = wong duwe kamelikan kang ora salumrahe
 Geguyon dadi tangisan = gegojegan, wasana gawe susah
 Gemblung jinurung, edan kawarisa = tumindak nekad, nanging malah nemu kabegjan
 Gendhon rukon = tumindak bebarengan amrih padha kepenake
 Geni guntur nila bena = dhawuhing nagara kudu linakonan
 nGgenteni watang putung = nglungsur kalungguhane wong kang wis mati
 nGgepuk kemiri kopong = tumindak gawe kang tanpa kasil
 nGgered ori saka pucuk = tumandang tanpa petung, wasana gawe rekasa awake dhewe
 Giri lusi janma tan kena ingina = wong katone bodho jebul sugih kawruh
 Golek-golek ketanggor wong luru-luru = arep tumindak ala, wasana kepergok wong kang uga tumindak ala
 Gondhelan poncoting tapih = nggantungake urpe marang bojo
 Gotong mayit = lungan mung wong telu ngliwati papan sing mbebayani
 Greget-greget suruh = nggregetake ati nanging ngemu rasa seneng
 ngGugat kayu aking = mrakarakake wong kang wis mati
 Gumembrang ora adang = kelangan barang tanpa ana sing weruh
 Gumendheng ora nggoreng = kelangan barang tanpa ana sing weruh
 ngGutuk api lamur = mitenah wong liya kanthi ethok-ethok ora ngerti wong sing dipitenah
 Gupak pulute ora melu mangan nangkane = melu rekasa nanging ora melu ngrasakake kepenake
 Glugu ketlusuban ruyung = kumpulane wong becik kecampuran wong ala bebudene
 Glundhung semprong = wong wadon omah-omah ora nggawa bandha mapan ing omahe sing lanang
 Gong lumaku tinabuh = wong geleme omong mung yen ditakoni

Idu geni = sakuni-unine kelakon
 Idu didilat maneh = njabel rembug sing wis kawetu
 Iwak kecemplung wuwu = kena diapusi kanthi gampang
 Ing ngarsa sung tuladha, ing madya mangun karsa, tut wuri handayani = yen ana ngarep nyontoni, ana tengah menehi greget (karep), ana mburi menehi daya

Jer basuki mawa beya = sakabehing gegayuhan mbutuhake wragad (pengorbanan)
 nJabung alus = ngapusi kanthi tembung manis
 nJaring langit = tumindak gawe kang tanpa asil
 nJaring angin = tumindak gawe kang tanpa asil
 Jinjang api goyang = ora nggugu kandhaning liyan nanging malah gawe kapitunan
 Jalma tan kena kinira = manungsa iku ora kena diremehake
 Jati ketlusuban ruyung = kumpulane wong becik kelebon wong ala
 Njagakake endhoge si blorok = ngarep-arep barang sing durung mesthi
 Njajah desa milangkori = wis tekan ngendi-endi
 Jalma angkara mati murka = nemoni cilaka jalaran angkara murkane
 Jamur tuwuh ing sela = wong kang uripe memelas

nJalukan ora wewehan = seneng njaluk ora gelem menehi
 Jaran kerubuhan empyak = wong kang wis kanji (kapok, wedi) banget marga lelakon sing wis tau gawe wedi
 Jarit luwas ing sampiran = wong duwe kepinteran nanging ora ana sing nganggo utawa ngangsu kapinterane, lawas-lawas wong iku tanpa guna
 nJujul muwul = prakara kang nambah-nambahi rekasa, utawa wis sarwa akeh lan torah (kecukupan) isih oleh wuwuh (tambahan) maneh
 nJunjung ngantebake = ngalembana nanging duwe niyat ngasorake

Kaduk wani kurang deduga = watak wong enom sing grusa-grusu kurang petung
 Kalah cacak menang cacak = samubarang pagawean luwih becik dicoba dhisik bisa lan orane
 Karna binandhung = kabar kang lumembar sarana gethok tular
 Kebak sundukane = wis akeh anggone gawe piala
 Kebak sundukane = kakehan dosa, akeh sing disulayani
 Kebanjiran segara madu = nemu kabegjan kang gedhe banget
 Kebat kliwat, gancang pincang = tumindak kang kesusu mesthi ora kebeneran
 Kebo bule mati setra = wong pinter ning ora ana sing merlokake
 Kebo ilang tombok kandhang = wis kelangan ngetokake wragat maneh kanggo nggoleki malah ora ketemu
 Kebo lumumpat ing palang = wong gedhe nggagahi prakarane sadulur utawa kaluwargane dhewe
 Kebo kabotan sungu = wong ngrekasa uripe marga kabotan butuh, kakehan anak
 Kebo lumaku dipasangi = wong kang gelem tumandang gawe yen dituntun (diwarahi)
 Kebo nusu gudel = wong tuwa njaluk wuruk marang wong enom
 Kebo mulih nyang kandhange = wong sing wis suwe lelana bali nyang asale
 Kebo mutung ing pasangan = wong ninggal pagaweane sing durung sida ditandangi
 Kecing-kecing diraupi = tumindak gawe kanthi wani njejaluk tanpa ngrasa isin
 Keduwung nguntal wedhung = wis kebanjur tumindak, arep mundur wis lumaku, arep maju wis rekasa
 Kepaten obor = kelangan aluran pasedulurane
 Keri tan pinecut = gelem tumindak gawe tanpa diprentah
 Kulak warta adol prungon = oleh kabar banjur ditularake marang liyan
 Kumrisik tan kanginan = rumangsa tanpa disaruwe
 Kuping budheg dikoroki = ora ngreti kathik dikandhani, wasana kepengin ngreti prekarane
 Kakehan gludhug kurang udan = akeh sing diomongake ananging ora nyata
 Kaya banyu karo lenga = paseduluran kang ora bisa rukun
 Kadang konang = wong kang diaku sedulur yen wonge sugih (duwe pangkat)
 Kacang atinggal lanjaran = anak kang ora memper bebudene wong tuwane
 Kacang mangsaa ninggal lanjaran = anak iku lumrahe bebudene memper wong tuwane
 Kandhang langit, bantal ombak, kemul mega = ora duwe papan (omah)
 Katepang ngrangsang gunung = wong asor pengin nggayuh pangkat luhur
 Katon cempaka sewakul = wong kang manjila dhewe, beda klawan pepadhane
 Kajugrukan gunung menyan = oleh kabegjan gedhe banget
 Kawuk ora weruh slira = wong cilik ambeke kaya wong gedhe
 Kebanjiran segara madu = nemu kebegjan (rejeki) sing gedhe
 Kegedhen empyak kurang cagak = wong kang duwe panjangka ning ora sembada
 Kekudhung walulang macan = ngapusi nganggo jenenge wong kang diwedeni
 Kelacak kepathak = ora bisa mungkir jalaran wis kebukti
 Kemladhean ngajak sempal = wong mondhok gawe rusak sing dipondhoki
 Kendhit miming kadang dewa = wong kang ora pasrah ing paeka
 Keplok ora tombok = melu seneng ananging ora melu wragad, utawa wong kang senengane maido ning ora gelem melu cawe-cawe
 Kerot ora duwe untu = duwe kekarepan ananging ora sembada
 Kena iwake aja nganti butheg banyune = ngrampungi prakara kanthi ngati-ngati
 Kejugrukan gunung madu = nemu kanugrahan
 Kethek saranggon = grombolane wong ala
 Kencana katon wingka = arepa becik disawang ora becik
 Kendel ngringkel, dhadhag ora godhak = ngakune kendel tur pinter jebule jirih tur bodho
 Kenes ora ethes = wong sing sugih nanging ora disenengi
 Kriwikan dadi grojogan = prakara sepele dadi prakara gedhe
 Kere munggah bale = wong asor diprecaya dadi panguwasa (wong pangkat)
 Kere nemoni malem = wong miskin kinembong ing pangan
 Kere menangi Mulud = wong miskin kinembong ing pangan
 Kerot ora duwe untu = duwe kekarepan ning ora duwe wragad
 Kerubuhan gunung = wong nemoni kesusahan sing gedhe banget
 Kesandhung ing rata kebentus ing tawang = oleh cilaka sing ora dinyana-nyana
 Ketula-tula ketali = wong kang tansah nandhang sengsara
 Kethek saranggon = kumpulane wong kang tindake ala
 Kinjeng tanpa soca = wong tandang gawe ora ngerti ancas tujuwane
 Kaleyang kabur kanginan, ora sanak ora kadang = wong sing ora duwe panggonan utawa omah tetep
 Klenthing wadhah masin = wong ala sanajan tumindak becik, tabet-tabete wong ala isih ketara (angel ninggalake pakulinane tumindak ala
 Kodhok nguntal gajah = wong duwe trekah sing mokal kalakone
 Kongsi jambul uwanen = nganti tumekan tuwa banget
 Kriwikan dadi grojogan = prakara kang maune cilik dadi gedhe
 Krokot ing galeng = wong kang mlarat banget
 Kucing-kucing diraupi = wong duwe gawe kanthi nekad, sanajan direwangi wiring isin
 Kudhi pacul singa landhepa =wong adu kapinteran, sing pinter sing bakal nemu kabegjan
 Kudhung walulang macan = wong golek utangan nganggo sendhen asmane wong gedhe utawa wong kuwasa
 Kumenthus ora becus = seneng umuk nanging ora mrantasi karya (sembada)
 Kuntul diunekake dhandhang = wong becik dianggep wong ala
 Kurung munggah lumbung = wong rena dipek bojo sing duwe omah
 Kutuk nggendhong kemiri = wong kang nganggo kang sarwa aji (apik) liwat dalan kang mbebayani
 Kutuk marani sunduk, ula marani gebuk = wong kang njarag (marani) bebaya
 Kuncung nganti tumekan gelung = suwe banget anggone ngenteni

Ladak kecangklak = wong kang angkuh nemoni pakewuh marga tumindake dhewe
 Lahang karoban manis = wong kang rupane bagus-ayu tur luhur bebudene
 Lanang kemangi = wong lanang kang jirih
 Lawas-lawas kawongan godhong = wis lawas pangabdine, nanging ora banjur dibuwang, tanpa oleh pangkat
 Lebak ilining banyu = wong asor kanggo tiban-tiban yen ana prakara
 Ledhang-ledhang nemu pedhang = nemu kabegjan tanpa kanyana-nyana
 Legan golek momongan = wong kang wis kepenak malah njarag golek gawean (rekasa)
 Lambe satumang kari semerang = menehi pitutur nganti kesel, ora digubris
 Lumpuh ngideri jagad = duwe gegayuhan sing mokal kelakon
 Lungguh klasa gumelar = ora melu rekasa nanging nemu kepenak

Macan guguh = wong gedhe (kuwasa) wis ora kajen keringan
 Madu balung tanpa isi = rebutan samubarang kang tanpa guna
 Malang-malang tanggung = ngewuhake, arep ditinggal nggrundel, yen dilokake ora mrantasi gawe
 Mancak wadhah tulupan = wis suwe nyambut gawe nanging tanpa duwe celengan
 Mecel manuk miber = sarwa kasembadan, sabarang tindake mawa kasil
 Mendhak alingan, wekasan katon = tumindak nylamur, nanging wekasan ngaku, jalaran konangan wong akeh
 Maju tatu mundur ajur = prakara kang sarwa ndadekake pakewuh, utawa mbudi daya kepiye wae nanging ora kasil
 Matang tuna numbak luput = tansah luput kabeh panggayuhane
 Mbuwang tilas = ethok-ethok ora ngerti marang tumindake kang ala kang dilakoni
 Meneng widara uleren = katone anteng nanging sejatine ala atine
 Menthung koja kena sembagine = rumangsane ngapusi, nanging sejatine malah kena apus
 Merangi tatal = mentahi rembug kang wis mateng
 Micakake wong melek = ora nganggep wong sing meruhi dhewe
 Midak sikil, njawil mungkur = kethikan ora ngetarani
 Midak tembelek ora penyek = ora duwe kekuwatan kanggo tandang gawe
 Mirong kampuh jingga = mbalela marang nagara
 Mrojol ing akerep = nyebal saka kalumrahaning wong akeh
 Milih-milih tebu boleng = kakehan milih, wekasan oleh kang ora becik
 Mikul dhuwur mendhem jero = bisa njunjung drajade wong tuwa
 Mubra-mubru mblabar madu = wong kang sarwa kecukupan
 Meneng kitiran = ora bisa anteng
 Mbrojol saselaning garu = ora ana sing madhani kepinterane, utawa wong kang luput saka bebaya

Nabok nyilih tangan = tumindak ala kanthi kongkonan wong liya
 Naga mangsa tanpa cala = wong kang mrana-mrana ngrasani alaning liyan
 Ngagar metu kawul = ngojok-ojoki supaya dadi pasulayan, nanging sing diojok-ojoki ora mempan
 Ngajari bebek nglangi = panggawean sing ora ana paedahe
 Ngalasake Negara = wong sing ora manut pranatane Negara
 Ngalem legining gula = ngalembana kapinterane wong kang pancen pinter (sugih)
 Ngaturake kidang lumayu = ngaturake barang kang wis ora ana
 Nagara mawa tata, desa mawa cara = saben papan duwe adapt lan aturan dhewe-dhewe
 Nampel puluk = mitenah kabegjane wong liya
 Nandur wiji keli = ngopeni turune wong kasrakat
 Nasabi dhengkul = nutup-nutupi kekurangane sadulur supaya oleh kauntungan
 Natas tali gumantung = putusan kang ora ana kawusanane
 Nebak wong mangan = gawe rugine wong kang oleh kamukten
 Nemu kuwuk = wong njaluk tulung marang liyan ora nganggo mara ing omahe
 Ninggal bocah ing waton = nyumelangake samubarang sing wis kelakon
 Nitipake daging serep = titip anak wadon marang besan
 Nucuk ngiberake = wis disuguh mulihe isih mbrekat suguhan
 Nulung menthung = karepe aweh welas, nanging malah gawe rekasane
 Nuntumake balung pisah = bebesanan karo sedulur kang wis adoh alurane
 Nututi baling wis tiba = njabel wicara kang wis kawetu
 Nututi kidang lumayu = nguyak samubarang kang durung cetha lan durung mesthi olehe
 Ngadu singating andaka = gawe dukaning panggedhe
 Ngadhepi celeng boloten = cedhak-cedhak wong ala bebudene
 Nglungguhi klasa gumelar = nindakake pegawean kang wis tumata
 Ngotragake gunung = wong cilik-asor bisa ngalahake wong gedhe-luhur, nganti gawe kagete wong akeh
 Nguthik-uthik macan dhedhe = njarag wong kang wis lilih nepsune
 Nguyahi segara = weweh marang wong sugih kang ora ana pituwase
 Nyangoni kawula minggat = ndandani barang kang tansah rusak
 Nguthik-uthik macan turu = gawe nesu (golek gaweyan)
 Nyolong pethek = luput saka pangira
 Ngobak banyu bening = gawe rerusuh ing papan kang tentrem
 Nguyahi segara = nulung wong sing kecukupan
 Nandur pari jero = gawe ngamal kabecikan
 Nututi layangan pedhot = nggoleki barang sing angel ketemune
 Ngaji mumpung = ngatogake kekarepan mumpung ana wektu becik
 Ngalem legining gula = ngalem kepinterane wong winasis
 Ngandel tali gedebog = mrecaya barang kang ora mitayani
 Ngantuk nemu kethuk = enak-enak ora nyambut gawe nanging oleh kabegjan
 Ngangsu banyu ing kranjang = golek ngelmu nanging ora pinter marga ngelmune
 Ngaub ngawar-awar = golek pangayoman marang wongmiskin
 Nguwod gedebog = wong nemu kacilakan merga panggawene wong liya
 Nguyang lara nempur pati = njarag marang kacilakan
 Nguyuh aling-alingan sada = ngumpetake kekurangane, nanging ora murwat lan sranane
 Ngabuk wong meteng = milara wong kang tanpa daya
 Ngemping lara nggenjah pati = njarag marang kasangsaran
 Ngempukake watu item = nganggep remeh prakara abot
 Ngemut legining gula = ngrumat baranging liyan, bareng ngreti yen ana gunane banjur dipek dhewe, ora diwenehake sing duwe
 Ngenteni timbale watu item = ngarep-arep samubarang kang ora bakal teka
 Ngetutake poncoting tapih = melu sapari lungane bojo
 Nggepuk kemiri kopong = tumandang gawe kang tanpa pituwas
 Nglancipi singating andaka = natang wong kang kawasa
 Nglangi ing tengah mati ing pinggir = apa kang digarap tanpa karampungan
 Nglumahake, ngurepake = bebesanan anak loro lanang wadon padha nggawa lan padha olehe
 Ngarebake sikut = nenonton mung kanggo golek sukan-sukan
 Ngrampek-ngrampek kethek = nyanak marang wong ala
 Ngrangsang-ngrangsang tuna = samubrang kang ginayuh ora kena
 Ngrusak pager ayu = ndhemeni bojoning liyan
 Nrenggiling api mati = wong ethok-ethok ora ngrungu guneme liyan, nanging sabenere niling-nilingake
 Numpal keli = wong lelungan mung nunut kancane
 Nusup ngayam alas = wong lelungan kanthi mlebu metu padesan lan ngliwati omah-omahe wong akeh
 Nyambung watang putung = ngruunake sedulur kang cecongkrahan
 Nyawat mbalang wohe = duwe panpgangkah sarana pitulungane sedulur sing diangkah
 Nyeret pring saka pucuk = pagawean gampang malah dingel-ngel
 Nyundhang bathang bantheng = ngangkat priyayi turunane bangsa luhur kang wis ora duwe pangawasa
 Nyunggi lumpang kentheng = rabi ayu turune wong luhur

Obor blarak = mung sawetara wae
 Obah owah = barang dadi becik mbutuhake wragad
 Obah mamah = yen gelem makarya, bakale akeh rejeki
 Obah ngarep kobet mburi = wani rekasa dhisik, mbesuke bakal kepenak
 Opor bebek, mentas dhewek = rampungae saka reka dayane dhewe
 Ora ana banyu mili mandhuwur = watak iku tumurun marang anak
 Ora ana kukus tanpa geni = ora ana akibta tanpa sebab
 Ora gonja ora unus = wis rupane ala, bebudene uga ala
 Ora jaman ora makam = ora genah asal kamulane
 Ora mambu enthong irus = ora ana sambung rapete bab aluran paseduluran
 Ora ngerti kenthang kimpule = ora weruh prakara sing dirembug
 Ora polo ora uteg = bodho banget
 Ora tembung ora lawung = njupuk barange liyan tanpa jawab
 Ora weruh alip bengkonge = ora ngreti aksara
 Othak-athik didudut angel = katone sarwa ganpang bareng ditemenani ora ana nyatane
 Ora kingan ora udut = ora mangan apa-apa
 Ora uwur ora sembur = ora gelem cawe-cawe (aweh pitulung)

Palang mangan tandur = wong kang diwenehi kapercayan njaga nanging malah ngrusak
 Pandengan karo srengenge = memungsuhan karo panguwasane
 Pandhitane antake = laire katon suci batine ala
 Pecruk tunggu bara = wong kang dipasrahi tunggu barang kang dimelik (dadi kesenengane)
 Pupur sadurunge benjut = becik jaga-jaga utawa tumindak ngati-ati
 Pupur sawise benjut = ngati-ati sawise nemu bebaya
 Pinter keblinger busuk ketekuk = sarwa cilaka, tansah kena paeka
 Pitik trondhol diumbar ing padaringan = wong miskin dipracaya manggon ing papan kang mubra-mubru pangan
 Pupur sawise benjut = tumindak ngati-ati bareng wis ketaman

Raga tanpa mule = rana-rene mung disawiyah, ora kajen
 Rupak jagade = ora duwe papan pasrawungan
 Rame ing gawe, sepi ing pamrih = gelem tandang gawe ora amarga golek opah
 Ramban-ramban tanggung = wong ngira alaning liyan, nanging isih ragu-ragu
 Rawe-rawe rantas, malang-malang putung = sakehing pepalang bisa disingkirake
 Rampek-rampek kethek = wong kang nyedhak-nyedhak wong ala, ora wurung oleh piala saka wong iku
 Rebut balung tanpa isi = pasulayan marga barang kang sepele
 Regem-regem kemarung = wong kang ngrangkani wong liya kang sok nglarani (gawe cilaka)
 Renggang gula kumepyur pulut = wong kang raket banget anggone kekancan
 Rindhik asu digitik = dikongkon nindakake pegawean kang ora cocog karo kekarepane
 Rupa nggendhong rega = merga barange apik mula regane ya larang
 Rukun agawa santosa, crah agawe bubrah = yen padha rukun mesthi padha santosa, yen padha congkrah mesthi bakal rusak
 Rubuh-rubuh gedhang = wong kang ela-elu tumindake liyan (melu-melu)

Sing salah seleh = sing salah bakal nampa akibate
 Sembur-sembur adas, siram-siram bayem = bisa kaleksanan marga pandongane wong akeh
 Sadumuk bathuk sanyari bumi = pasulayan dilabuhi toh pati
 Satru munggwing cangklakan = wong kang dadi mungsuh ing lingkungan sanak sedulur
 Satu munggwing rimbagan = wong loro kang anggone kekancan padha cocoge
 Suduk gunting tatu loro = nampa kesusahan (kasangsaran) bareng-bareng (ngiwa nengen)
 Sabar sareh mesthi bakal pikoleh = tumindak samubrang aja kesusu
 Sabaya pati sabaya mukti = kerukunan nganti tekaning pati
 Sadumuk bathuk senyari bumi = pasulayan nganti dilabuhi tekan pati
 Sandhing kirik gudhigen = wong kang srawung karo wong ala, ora wurung ketularan alane
 Sandhing kebo gupak = wong kang cedhak wong tumindak ala, bisa-bisa katut ala
 Sanggar waringin = wong kang dadi pangayomane wong akeh
 Sepi ing pamrih rame ing gawe = nindakake pagawean kanthi ora duwe kamelikan apa-apa
 Sluman-slumun slamet = sanajan kurang ngati-ati nanging isih diparingi slamet
 Sumur lumaku tinimba, gong lumaku tinabuh = wong kang geleme tumandang gawe yen diajak utawa dikancani wong sing wis pinter
 Sadawa-dawane lurung isih dawa gurung = kabar iku mesthi sumebar adoh, lan adoh karo kanyatane
 Sapikul sagendhongan = andum barang kanthi kukum kang murwat lan kaanane
 Sendhen kayu aking = prakaran gondhelan wong kang wis mati
 Singidan nemu macan = dhelikan marga tumindak ala nanging malah kawruhan panggedhene
 Si gedheg lan si anthuk = wong loro kang wis padha kangsen tumindak ala bebarengan
 Simbar tumrap sela = wong kang uripe ngrekasa, awit ora duwe sumber pangan sing gumathok

Tebu tuwuh socane = wong sing alus lan mans tembunge nanging ala aten-atenane
 Tekek mati ulone = wong kang nemoni cilaka marga saka gunemane dhewe
 Tembang rawat-rawat, bakul sinambewara = kabar kang durung mesthi salah lan benere
 Tulung menthung = katone aweh pitulungan, nanging gawe susah
 Tega larane ora tega patine = arepa kaya ngapa sedulur iku perlu dibelani
 Tigan kaapit sela = wong kang ana ing sajroning bebaya, tansah was-sumelang atine
 Timun jinara = prakara gampang banget
 Timun wungkuk jaga imbuh = wong kang kanggo genep-genep (jaga-jaga yen kekurangan)
 Timun mungsuh duren = wong ringkih mungsuh wong kuwat
 Tuna satak bathi sanak = rugi petung (bandha) nanging tambah sedulur
 Tunggal banyu – tunggal guru
 Tinggal glanggang colong playu = ora wani tanggung jawab (keplayu ing peperangan)
 Tumbak cucukan = wong kang seneng pradul (adu-adu) marang liyan
 Tumbu oleh tutup = wong loro sing cocog aten-atenane
 Tumper cinawedan, wedang lelaku = wong kang angger duwe bojo, bojone mati (wong kang diseriki kanca-kancane)
 Tunggak jarak mrajak, tunggak jati mati = turune wong cilik bisa dadi wong gedhe, turune wong gedhe ora bisa oleh kalungguhan dhuwur, utawa prakara ala ngambra-ambra dene prakara becik kari sethithik
 Tunggak kalingan rone = tilas wong gedhe wis ora katon gedhene utawa luhur pangkate
 Tunggak kemadhuh = wong kang maune dadi mungsuh
 Tunjung tuwuh ing sela = wong kang maune dadi mungsuh
 Thenguk-thenguk nemu kethuk = nyambutgawe sakpenake nanging meksa nemu kabegjan

Ucul saka kudangan = luput karo gegayuhane
 Ula marani gitik (gebug) = wong kang njarag marang bebaya
 Ulat madhep ati kareb = wis manteb banget kekarepane
 Ungak-ungak pager arang = duwe melik marang bojoning liyan
 Ulangan cumbon = angger lunga, ora suwe bali maneh
 Uyah kecemplung segara = menehi barang sethithik marang wong sugih banget
 Undhaking pawarta sudaning kiriman = kabar sing sumebar beda nyatane
 Udan tangis = akeh wong sing kesusahan amarga ketaman bencana
 Uwod gedebog = wong kang ora kena diprecaya kanggo lantaran rembug

Wastra bedhah kayu pokah = wong nandhang tatu, babak kulite, putung balunge (wong ketula-tula uripe)
 Watra lungset ing sampiran = wong pinter ora diguroni wong liya nganti tuwa
 Wedi rai wani silit = wanine mung saka mburi, wedi yen adhep-adhepan
 Wedhus diumbar ing pakacangan = wong mlarat dipercaya njaga barang pakaremane
 Weruh ing grubyug, ora weruh ing rembug = melu-melu tumindak nanging ora ngerti kang dikarepake
 Wiwit kuncung nganti gelung = nuduhake wektu sing suwe banget (saka bocah nganti tuwa)
 Welsa tanpa alis = arep tetulung (melasi) wong liya nanging malah dadi bilaine
 Waras-wiris = sehat
 Wong wadon cowek gopel = drajating wong wadon kang ora pangaji
 Wis kebak sundukane = wis akeh banget kaluputane

Yuwana mati lena = wong becik nemu cilaka jalaran ora ngati-ati
 Yitna yuwana, lena kena = sing ngati-ati bakal slamet, sing sembrana cilaka
 Yuyu rumpung mbarong ronge = wong kang nyantosani omahe, amarga wedi diganggu gawe wong liya kang ala pakartine
 Yiyidan munggwing rampadan = biyene wong durjana saiki dadi wong alim
 Yoga anyangga yogi = murid nirokake piwulange guru
A
Adang adang tètèsé embun , tegesé : nunggu barang kang durung mesti.
Aja dumeh , tegesé :aja mentang-mentang
Aja golèk wah, mengko dadi owah , tegesé :aja golek alem wong liyo, mengko mundhak susah
Aji godhong garing , tegesé : ora ono regane
Ajining dhiri dumunung ana ing lathi, ajining raga ana ing busana , tegesé :ajining diri ana ing pangandikane, ajining raga ana ing apa sing diagem
Ambeg parama arta , tegesé : nguripi sakebehe sing cilik tekan sing gede
Asu gedhé menang kerahé , tegesé :wong sing luwih kuwoso sing luwih menang
C
Cedhak kebo gupak , tegesé : yen cerak wong ala bakal ketularan alane
Cincing cincing mekso klebus , tegesé : najan wis ngati-ati nanging tetep kena
D
Datan sisip salugut kolang-kaling pinara sasra , tegesé :jan pas banget
E
Enggon welut didoli udhet , tegesé : Panggoné wong pinter dipameri kapinteran sing ora sepirowa
H
Holopis kuntul baris , tegesé : bareng-bareng/ gotong-royong
I
Idu geni , tegesé :sak pocapane diturut (dipercaya)
J
Jalma limpat seprapat tamat , tegesé :wong kang duwur ilmune/ wong kang sekti
Jamur ing mangsa katiga , tegesé : barang kang mustahil
L
Legan golèk momongan , tegesé :gawe perkara
M
Mulat sarira angrasa wani, rumangsa melu andarbèni, wajib melu angrukebi , tegesé :wani tanggung-jawab
Merangi tatal , tegesé :magawe kang ora ana gunane
N
Nawu lintang , tegesé :gaweyan/gegayuhan kang ora bakal kelakon
Nguthik-uthik macan turu, tegese :golek perkara
Njalukan ora wewehan, tegese : seneng njaluk nanging ora gelem weweh
O
Ora ono kukus tanpa geni , tegesé :ananing kedadeyan mesti ana sebabe
R
Rindik asu digithik , tegesé : cepet banget
U
Urun rembug , tegesé :melu omong
Utange nurut wulu , tegesé :utange akeh banget
Utang lara nyaur lara, utang pati nyaur pati , tegesé :balas dendam
Utang nyaur, nyilih ambalekake , tegesé :balas dendam
Uyah kecemplung segara , tegesé :ora ana tilase (tabete)
W
Wong legan golek momongan , tegesé :golek perkara

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

Jumat, 20 April 2012

Paribasan


Anak-anakan timun = wong kang ngepek bojo anake pupon
Andaka atawan wisaya = wong kang kena prakara banjur minggat amarga duwe pangira bakal kalah prakarane
Andaka ina tan wrin upaya = wong kang didakwa nyolong nanging ora ngaku, wasana kajibah nggoleki barang kang ilang
 Awak pendhek budi ciblek = wong cilik tur asor bebudene
 Abag-abang lambe = guneme mung lamis
 Adol lenga kari busik = dum dum barang, nanging sing andum ora oleh bagean
 Akadang saksi = wong prakaran akeh sadulure kang dadi seksine
 Ana bapang sumimpang = nyingkiri sakehing bebaya
 Anirna patra = ngungkiri tulisane dhewe
 Angin silem ing warih = tumindak ala kanthi sesidheman
 Angon kosok = ngreti ulah kridhaning wong liya lan bisa empan papan tumindake
 Asor kilang munggwing gelas = gunem manis tur marak ati lan bisa mranani sing krungu
 Adhang-adhang tetese embung = nJagakake barang mung sakoleh-olehe
 Aji godhong garing = wis ora ana ajine (asor banget)
 Ana adulate ora ana begjane = arep nemu kabegjan, ning ora sida
 Ana gula ana semut = panggonan sing akeh rejekine, mesti akeh sing nekani.
 Anggenthong umos = wong kang ora bisa nyimpen wewadi.
 Angon mangsa = golek wektu kang prayoga kanggo tumindak.
 Angon ulat ngumbar tangan = ngulatake kaanan, yen limpe banjur dicolong
 Arep jamure emoh watange = gelem kepenake ora gelem rekasane
 Asu belang kalung wang = wong asor nanging sugih
 Asu gedhe menang kerahe = wong kang dhuwur pangkate mesthi wae luwih dhuwur panguwasane
 Asu munggah ing papahan = wong ngrabeni tilas bojone sadulur tuwa
 Ati bengkong oleh oncong = wong duwe niyat ala oleh dalan
 Ana catur mungkur = ora seneng nyampuri urusaning liyan
 Anak molah bapa kepradhah = wong tuwa melu repot amarga tumindake anake
 Arep nengkane emoh pulute = gelem kepenak emoh nglakoni rekasane
 Adigang, adigung, adiguna = seneng ngendelake kekuwatane, panguwasae, lan kepinterane
 Ancik-ancik pucuking eri = tansah was sumelang
 Asu marani gebug = njarag bebaya
 Asu rebutan balung = rebutan utawa padudon sing ora mumpangati

Baladewa ilang gapite = wong gagah kang ilang kakuwatane, kaluhurane (ora duwe panguwasa)
 Banyu pinerang ora bakal pedhot = pasulayane sedulur ora bakal medhotake pasedulurane
 Bapa kesolah anak molah = yen wong tuwa oleh prakara, anak uga melu ngrasakae lan melu tanggung jawab
 mBarung sinang = nyela-nyela wong guneman
 mBalithuk kukum = mbudidaya ucul saka ing kukum utawa angger-angger
 mBaguguk ngutha waton = mbangkang marang pamarentah
 mBondhan tanpa ratu = mbangkang marang nagara
 mBuru kidang lumayu = nguyak samubarang kang durung karuwan wekase
 mBuwang rase nemu kuwuk = nyingkiri piala, nanging malah nemu piala kang luwih saka ala
 mBuwang tilas = rewa-rewa ora mentas tumindak pagawe ala
 Bathang lelaku = lunga ijen ngambah panggonan kang mbebayani
 Beras wutah arang bali menyang takere = barang kang wis owah ora bakal bali kaya maune
 mBidhung api rowang = ethok-ethok nulung nanging sejatine arep ngrusuhi
 Blilu tau pinter durung nglakoni = wong bodho nanging sering nglakoni iku luwih pinter tinimbang wong pinter nanging durung tau nglakoni
 Balung tinumpuk = anak loro dimantu tunggal dina
 Bathang lelaku = wong lungan ijen liwat dalan kang gawat, ngemu baya pati
 Bathang ucap-ucap = wong loro lungan liwat dalan kang gawat, ngemu baya pati
 Bubuk oleh leng = wong duwe niyat ala oleh dalan
 Bung pring petung = bocah kang longgor (gelis gedhe)
 Buntel kadut, ora kinang ora udut = wong nyambut gawe borongan, ora oleh opah dhuwit, mangan, lan udut
 Busuk ketekuk, pinter keblinger = sing bodho lan sing pinter padha nemu cilaka
 Becik ketitik ala ketara = sing becik bakal tinemu, sing ala bakale ketara
 Belo melu seton = bisane mung melu-melu, ora ngerti sing dikarepake
 Mburu uceng kelangan deleg = nguyak barang sepele kelangan barang sing aji
 Bathok bolu isi madu = dianggep wong lumrah nanging sugih kepinteran, utawa wong ala rupane nanging manis bebudene
 Bebek diwuruki nglangi = wong pinter diwulang mesthi gelis bisa
 Bebek mungsuh mliwis = wong loro padha dene pintere mungsuhan, nanging sing siji luwih trengginas
 Bima akutha wesi = wong gedhe kang kukuh panguwasane
 Bramara mangun lingga = wong lanang gumagusan ing ngarepe wong wadon kang disiri
 Brekithi angkara madu = wong kacilakan marga barang kang banget dikaremi
 Byung-byung tawon kambu = wong ela-elu, senengane padha kumpul tanpa ana prelune

Calak cangkol kendhali bol, cemethi tai = nyela-nyela gunem kang ora ana pedahe
 Carang canthel = ora diajak guneman nanging melu-melu ngrembug
 Car-cor kaya kurang janganan = ngomong ceplas-ceplos ora dipikir dhisik
 Cathok gawel = seneng cawe-cawe mesthi ora diajak guneman
 Cecak nguntal elo = gegayuhan sing ora jumbuh karo kahanane
 Cebol nggayuh lintang = wong duwe panggayuh kang mokal kecandhake
 Cebol nggayuh langit = wong duwe panjangka kang tanpa ana kawusanane
 Cecak nguntal cagak = gegayuhan kang ora imbang kekuwatane
 Cedhak celeng boloten = cedhak karo wong ala bakal katut ala
 Cengkir ketindhihan kiring = wong lanang didhisiki anggone rabi dening adhine
 Cikal apupus limar = wong oleh kabegjan kang luwih saka mesthine
 Cobolo mangan teki = wong bodho banget tur tumindak asor
 Cocak nguntal elo = wong tumandang gawe kang ora laras karo kaanane
 Cumbu laler = wong kang teka lunga pamanggone
 Ciri wanci lalai ginawa mati = pakulinan ala ora bisa diowahi yen durung nganti mati
 Cincing-cincing meksa klebus = karepe ngirid nanging malah entek akeh, karepe mung climen wekasan entek wragat akeh
 Criwis cawis = seneng maido nanging ya seneng menehi (muruki)
 Cuplak andheng-andheng, yen tan pernah panggonane = wong kang tansah sulaya karo rembuge wong akeh
 Crah gawe bubrah, rukun gawe santosa = pasulayan njalari ringkih, karukunan njalari kuwat.
 Cedhak kebo gupak = sesrawungan karo wong ala bisa melu-melu

Dahwen ati open = nacad nanging mbenerake wong liya
 Digarokake dilukokake = dikongkon nyambut gawe abot
 Dudu sanak dudu kadang, yen mati melu kelangan = senajan wong liya yen nemoni rekasa bakal dibelani
 Duka yayah sinipi, jaja bang mawinga-winga = wong kang nesu banget
 Dhandhang diunekake kuntul, kuntul diunekake dhandhang = bab ala dikandhakke becik, bab becik dikandhakkke ala
 Derman golek momongan = wong wis akeh kewajibane isih golek gawean kang ngimbuhi ribed
 Desa mawa cara negara mawa tata = saben panggonan duwe tata car dhewe-dhewe
 Dadia godhong moh nyuwek, dadia banyu moh nyawuk = wis emoh sapa aruh
 Dhalang kerubuhan panggung = wong tanpa bisa kumecap marga nemu wiring
 Dhandhang diunekake kuntul = wong ala dikira becik
 Dhandhang ngelak = wong kang ngajab patining liyan
 Dhadhap ketuwuhan cangkring = kumpulane wong becik kaworan wong ala atine
 Dhayung oleh kedhung = wong tumandang gawe kanthi kepenak jalaran cocog lan saranane
 Dhemit ora ndulit, setan ora doyan = ana ngendi papan tansah slamet
 Dibeciki mbalang tai = mbeciki wong liya oleh pinwales piala
 Dikempit kaya wade, dijuju kaya manuk = banget ditresnani
 Dolanan ula mandi = njarag tumindak gawe kang ngemu bebaya
 Dudu berase ditempurake = nyambungi guneman, nanging ora cundhuk karo sing dirembug
 Durung cundhuk, acandhak = ora ngerti perkarane melu urun gunem
 Dhadhakan anglayoni = mementahi rembug sing wis mateng
 Dudutan lan anculan = wong loro padha kethikan: sing siji ethok-ethok ora ngerti
 Durung ilang pupuk lempuyange = dianggep isih kaya bocah cilik
 Durung pecus keselak betus = durung sembada wis duwe kekarepan neka-neka
 Duk sandhing geni = wong lanang jejer turu karo wong wadon dudu bojone
 Diwenehi ati ngrogoh rempela = diwenehi sithik isih kurang panarima
 Dipalangana mlumpat, ditalenana medhot = arepa dikaya ngapa yen wis takdhire bisa kalakon
 Dom sumuruping banyu = telik sandi (mata-mata), laku sesidheman kanggo meruhi wewadi

Eman-eman ora keduman = karepe eman malah awake dhewe ora keduman
 Embuh nila embuh etom = wong kang nyaruwe alaning liyan, nanging dheweke ugamelu nglakoni

Embat-embat celarat = wong nyambut gawe kanthi ngati-ati banget
 Emprit abuntut bedhug = wong kang nggedhekake perkara sing maune sepele
 Enggon welut diedoli udhet = wong pinter dipameri kepinteran sing ora sepiraa
 Endhas gundhul dikepeti = wong sing wis kepenak uripe oleh kamukten
 Esuk dhele, sore tempe = ora antep, atine molah-malih
 Emban cindhe, emban siladan = tumindak ora adil
 Entek amek, kurang golek = diuneni akeh-akeh
 Entek jarake = wis entek kasugihane

Gajah alingan teki = wong gedhe sendhen prekarane wong cilik
 Gajah marani wantilan = wong kang njarag nemoni bebaya
 ngGajah elar = wong kang sarwa kasembadan kekarepane
 Gajah ngidak rapah = wong gedhe (agung) nrajang wewalere dhewe
 Gajah perang karo gajah, kancil mati ing tengah = wong gedhe padha pasulayanwong cilik sing dadi korban
 Galuga sinalusur sari = wong becik rupane, utama bebudene
 Gambret singgang mrakatak ora ana sing ngeneni = wong wadon kenes ora ana wong lanang sing nakokake
 Gagak nganggo laring merak = wong cilik tumindak kaya-kaya wong gedhe
 Garang garing = wong semugih nanging sejatine kekurangan
 Gayuk-gayuk tuna, nggayuh-nggayuh luput = samubarang kang dikarepake ora bis keturutan
 Gliyak-gliyak tumindak, sareh pikoleh = senajan alon-alon anggone tumindak nanging bisa kelakon
 Golek banyu bening = meguru golek kawruh sing becik
 Nggutuk lor kena kidul = ngarani/ndakwa sing ora bener
 Nggenthong umos = wong kang ora bisa nyimpen wewadi
 Gawe luwangan, ngurugi luwangan = utang kana, nyaur kene
 nGGayuh tawang = tumandang gawe kang tanpa pituwas
 Gecul ngumpul bandhol ngrompol = wong ala padha saiyeg tumindak ala
 Gedhang apupus cindhe = wong duwe kamelikan kang ora salumrahe
 Geguyon dadi tangisan = gegojegan, wasana gawe susah
 Gemblung jinurung, edan kawarisa = tumindak nekad, nanging malah nemu kabegjan
 Gendhon rukon = tumindak bebarengan amrih padha kepenake
 Geni guntur nila bena = dhawuhing nagara kudu linakonan
 nGgenteni watang putung = nglungsur kalungguhane wong kang wis mati
 nGgepuk kemiri kopong = tumindak gawe kang tanpa kasil
 nGgered ori saka pucuk = tumandang tanpa petung, wasana gawe rekasa awake dhewe
 Giri lusi janma tan kena ingina = wong katone bodho jebul sugih kawruh
 Golek-golek ketanggor wong luru-luru = arep tumindak ala, wasana kepergok wong kang uga tumindak ala
 Gondhelan poncoting tapih = nggantungake urpe marang bojo
 Gotong mayit = lungan mung wong telu ngliwati papan sing mbebayani
 Greget-greget suruh = nggregetake ati nanging ngemu rasa seneng
 ngGugat kayu aking = mrakarakake wong kang wis mati
 Gumembrang ora adang = kelangan barang tanpa ana sing weruh
 Gumendheng ora nggoreng = kelangan barang tanpa ana sing weruh
 ngGutuk api lamur = mitenah wong liya kanthi ethok-ethok ora ngerti wong sing dipitenah
 Gupak pulute ora melu mangan nangkane = melu rekasa nanging ora melu ngrasakake kepenake
 Glugu ketlusuban ruyung = kumpulane wong becik kecampuran wong ala bebudene
 Glundhung semprong = wong wadon omah-omah ora nggawa bandha mapan ing omahe sing lanang
 Gong lumaku tinabuh = wong geleme omong mung yen ditakoni

Idu geni = sakuni-unine kelakon
 Idu didilat maneh = njabel rembug sing wis kawetu
 Iwak kecemplung wuwu = kena diapusi kanthi gampang
 Ing ngarsa sung tuladha, ing madya mangun karsa, tut wuri handayani = yen ana ngarep nyontoni, ana tengah menehi greget (karep), ana mburi menehi daya

Jer basuki mawa beya = sakabehing gegayuhan mbutuhake wragad (pengorbanan)
 nJabung alus = ngapusi kanthi tembung manis
 nJaring langit = tumindak gawe kang tanpa asil
 nJaring angin = tumindak gawe kang tanpa asil
 Jinjang api goyang = ora nggugu kandhaning liyan nanging malah gawe kapitunan
 Jalma tan kena kinira = manungsa iku ora kena diremehake
 Jati ketlusuban ruyung = kumpulane wong becik kelebon wong ala
 Njagakake endhoge si blorok = ngarep-arep barang sing durung mesthi
 Njajah desa milangkori = wis tekan ngendi-endi
 Jalma angkara mati murka = nemoni cilaka jalaran angkara murkane
 Jamur tuwuh ing sela = wong kang uripe memelas

nJalukan ora wewehan = seneng njaluk ora gelem menehi
 Jaran kerubuhan empyak = wong kang wis kanji (kapok, wedi) banget marga lelakon sing wis tau gawe wedi
 Jarit luwas ing sampiran = wong duwe kepinteran nanging ora ana sing nganggo utawa ngangsu kapinterane, lawas-lawas wong iku tanpa guna
 nJujul muwul = prakara kang nambah-nambahi rekasa, utawa wis sarwa akeh lan torah (kecukupan) isih oleh wuwuh (tambahan) maneh
 nJunjung ngantebake = ngalembana nanging duwe niyat ngasorake

Kaduk wani kurang deduga = watak wong enom sing grusa-grusu kurang petung
 Kalah cacak menang cacak = samubarang pagawean luwih becik dicoba dhisik bisa lan orane
 Karna binandhung = kabar kang lumembar sarana gethok tular
 Kebak sundukane = wis akeh anggone gawe piala
 Kebak sundukane = kakehan dosa, akeh sing disulayani
 Kebanjiran segara madu = nemu kabegjan kang gedhe banget
 Kebat kliwat, gancang pincang = tumindak kang kesusu mesthi ora kebeneran
 Kebo bule mati setra = wong pinter ning ora ana sing merlokake
 Kebo ilang tombok kandhang = wis kelangan ngetokake wragat maneh kanggo nggoleki malah ora ketemu
 Kebo lumumpat ing palang = wong gedhe nggagahi prakarane sadulur utawa kaluwargane dhewe
 Kebo kabotan sungu = wong ngrekasa uripe marga kabotan butuh, kakehan anak
 Kebo lumaku dipasangi = wong kang gelem tumandang gawe yen dituntun (diwarahi)
 Kebo nusu gudel = wong tuwa njaluk wuruk marang wong enom
 Kebo mulih nyang kandhange = wong sing wis suwe lelana bali nyang asale
 Kebo mutung ing pasangan = wong ninggal pagaweane sing durung sida ditandangi
 Kecing-kecing diraupi = tumindak gawe kanthi wani njejaluk tanpa ngrasa isin
 Keduwung nguntal wedhung = wis kebanjur tumindak, arep mundur wis lumaku, arep maju wis rekasa
 Kepaten obor = kelangan aluran pasedulurane
 Keri tan pinecut = gelem tumindak gawe tanpa diprentah
 Kulak warta adol prungon = oleh kabar banjur ditularake marang liyan
 Kumrisik tan kanginan = rumangsa tanpa disaruwe
 Kuping budheg dikoroki = ora ngreti kathik dikandhani, wasana kepengin ngreti prekarane
 Kakehan gludhug kurang udan = akeh sing diomongake ananging ora nyata
 Kaya banyu karo lenga = paseduluran kang ora bisa rukun
 Kadang konang = wong kang diaku sedulur yen wonge sugih (duwe pangkat)
 Kacang atinggal lanjaran = anak kang ora memper bebudene wong tuwane
 Kacang mangsaa ninggal lanjaran = anak iku lumrahe bebudene memper wong tuwane
 Kandhang langit, bantal ombak, kemul mega = ora duwe papan (omah)
 Katepang ngrangsang gunung = wong asor pengin nggayuh pangkat luhur
 Katon cempaka sewakul = wong kang manjila dhewe, beda klawan pepadhane
 Kajugrukan gunung menyan = oleh kabegjan gedhe banget
 Kawuk ora weruh slira = wong cilik ambeke kaya wong gedhe
 Kebanjiran segara madu = nemu kebegjan (rejeki) sing gedhe
 Kegedhen empyak kurang cagak = wong kang duwe panjangka ning ora sembada
 Kekudhung walulang macan = ngapusi nganggo jenenge wong kang diwedeni
 Kelacak kepathak = ora bisa mungkir jalaran wis kebukti
 Kemladhean ngajak sempal = wong mondhok gawe rusak sing dipondhoki
 Kendhit miming kadang dewa = wong kang ora pasrah ing paeka
 Keplok ora tombok = melu seneng ananging ora melu wragad, utawa wong kang senengane maido ning ora gelem melu cawe-cawe
 Kerot ora duwe untu = duwe kekarepan ananging ora sembada
 Kena iwake aja nganti butheg banyune = ngrampungi prakara kanthi ngati-ngati
 Kejugrukan gunung madu = nemu kanugrahan
 Kethek saranggon = grombolane wong ala
 Kencana katon wingka = arepa becik disawang ora becik
 Kendel ngringkel, dhadhag ora godhak = ngakune kendel tur pinter jebule jirih tur bodho
 Kenes ora ethes = wong sing sugih nanging ora disenengi
 Kriwikan dadi grojogan = prakara sepele dadi prakara gedhe
 Kere munggah bale = wong asor diprecaya dadi panguwasa (wong pangkat)
 Kere nemoni malem = wong miskin kinembong ing pangan
 Kere menangi Mulud = wong miskin kinembong ing pangan
 Kerot ora duwe untu = duwe kekarepan ning ora duwe wragad
 Kerubuhan gunung = wong nemoni kesusahan sing gedhe banget
 Kesandhung ing rata kebentus ing tawang = oleh cilaka sing ora dinyana-nyana
 Ketula-tula ketali = wong kang tansah nandhang sengsara
 Kethek saranggon = kumpulane wong kang tindake ala
 Kinjeng tanpa soca = wong tandang gawe ora ngerti ancas tujuwane
 Kaleyang kabur kanginan, ora sanak ora kadang = wong sing ora duwe panggonan utawa omah tetep
 Klenthing wadhah masin = wong ala sanajan tumindak becik, tabet-tabete wong ala isih ketara (angel ninggalake pakulinane tumindak ala
 Kodhok nguntal gajah = wong duwe trekah sing mokal kalakone
 Kongsi jambul uwanen = nganti tumekan tuwa banget
 Kriwikan dadi grojogan = prakara kang maune cilik dadi gedhe
 Krokot ing galeng = wong kang mlarat banget
 Kucing-kucing diraupi = wong duwe gawe kanthi nekad, sanajan direwangi wiring isin
 Kudhi pacul singa landhepa =wong adu kapinteran, sing pinter sing bakal nemu kabegjan
 Kudhung walulang macan = wong golek utangan nganggo sendhen asmane wong gedhe utawa wong kuwasa
 Kumenthus ora becus = seneng umuk nanging ora mrantasi karya (sembada)
 Kuntul diunekake dhandhang = wong becik dianggep wong ala
 Kurung munggah lumbung = wong rena dipek bojo sing duwe omah
 Kutuk nggendhong kemiri = wong kang nganggo kang sarwa aji (apik) liwat dalan kang mbebayani
 Kutuk marani sunduk, ula marani gebuk = wong kang njarag (marani) bebaya
 Kuncung nganti tumekan gelung = suwe banget anggone ngenteni

Ladak kecangklak = wong kang angkuh nemoni pakewuh marga tumindake dhewe
 Lahang karoban manis = wong kang rupane bagus-ayu tur luhur bebudene
 Lanang kemangi = wong lanang kang jirih
 Lawas-lawas kawongan godhong = wis lawas pangabdine, nanging ora banjur dibuwang, tanpa oleh pangkat
 Lebak ilining banyu = wong asor kanggo tiban-tiban yen ana prakara
 Ledhang-ledhang nemu pedhang = nemu kabegjan tanpa kanyana-nyana
 Legan golek momongan = wong kang wis kepenak malah njarag golek gawean (rekasa)
 Lambe satumang kari semerang = menehi pitutur nganti kesel, ora digubris
 Lumpuh ngideri jagad = duwe gegayuhan sing mokal kelakon
 Lungguh klasa gumelar = ora melu rekasa nanging nemu kepenak

Macan guguh = wong gedhe (kuwasa) wis ora kajen keringan
 Madu balung tanpa isi = rebutan samubarang kang tanpa guna
 Malang-malang tanggung = ngewuhake, arep ditinggal nggrundel, yen dilokake ora mrantasi gawe
 Mancak wadhah tulupan = wis suwe nyambut gawe nanging tanpa duwe celengan
 Mecel manuk miber = sarwa kasembadan, sabarang tindake mawa kasil
 Mendhak alingan, wekasan katon = tumindak nylamur, nanging wekasan ngaku, jalaran konangan wong akeh
 Maju tatu mundur ajur = prakara kang sarwa ndadekake pakewuh, utawa mbudi daya kepiye wae nanging ora kasil
 Matang tuna numbak luput = tansah luput kabeh panggayuhane
 Mbuwang tilas = ethok-ethok ora ngerti marang tumindake kang ala kang dilakoni
 Meneng widara uleren = katone anteng nanging sejatine ala atine
 Menthung koja kena sembagine = rumangsane ngapusi, nanging sejatine malah kena apus
 Merangi tatal = mentahi rembug kang wis mateng
 Micakake wong melek = ora nganggep wong sing meruhi dhewe
 Midak sikil, njawil mungkur = kethikan ora ngetarani
 Midak tembelek ora penyek = ora duwe kekuwatan kanggo tandang gawe
 Mirong kampuh jingga = mbalela marang nagara
 Mrojol ing akerep = nyebal saka kalumrahaning wong akeh
 Milih-milih tebu boleng = kakehan milih, wekasan oleh kang ora becik
 Mikul dhuwur mendhem jero = bisa njunjung drajade wong tuwa
 Mubra-mubru mblabar madu = wong kang sarwa kecukupan
 Meneng kitiran = ora bisa anteng
 Mbrojol saselaning garu = ora ana sing madhani kepinterane, utawa wong kang luput saka bebaya

Nabok nyilih tangan = tumindak ala kanthi kongkonan wong liya
 Naga mangsa tanpa cala = wong kang mrana-mrana ngrasani alaning liyan
 Ngagar metu kawul = ngojok-ojoki supaya dadi pasulayan, nanging sing diojok-ojoki ora mempan
 Ngajari bebek nglangi = panggawean sing ora ana paedahe
 Ngalasake Negara = wong sing ora manut pranatane Negara
 Ngalem legining gula = ngalembana kapinterane wong kang pancen pinter (sugih)
 Ngaturake kidang lumayu = ngaturake barang kang wis ora ana
 Nagara mawa tata, desa mawa cara = saben papan duwe adapt lan aturan dhewe-dhewe
 Nampel puluk = mitenah kabegjane wong liya
 Nandur wiji keli = ngopeni turune wong kasrakat
 Nasabi dhengkul = nutup-nutupi kekurangane sadulur supaya oleh kauntungan
 Natas tali gumantung = putusan kang ora ana kawusanane
 Nebak wong mangan = gawe rugine wong kang oleh kamukten
 Nemu kuwuk = wong njaluk tulung marang liyan ora nganggo mara ing omahe
 Ninggal bocah ing waton = nyumelangake samubarang sing wis kelakon
 Nitipake daging serep = titip anak wadon marang besan
 Nucuk ngiberake = wis disuguh mulihe isih mbrekat suguhan
 Nulung menthung = karepe aweh welas, nanging malah gawe rekasane
 Nuntumake balung pisah = bebesanan karo sedulur kang wis adoh alurane
 Nututi baling wis tiba = njabel wicara kang wis kawetu
 Nututi kidang lumayu = nguyak samubarang kang durung cetha lan durung mesthi olehe
 Ngadu singating andaka = gawe dukaning panggedhe
 Ngadhepi celeng boloten = cedhak-cedhak wong ala bebudene
 Nglungguhi klasa gumelar = nindakake pegawean kang wis tumata
 Ngotragake gunung = wong cilik-asor bisa ngalahake wong gedhe-luhur, nganti gawe kagete wong akeh
 Nguthik-uthik macan dhedhe = njarag wong kang wis lilih nepsune
 Nguyahi segara = weweh marang wong sugih kang ora ana pituwase
 Nyangoni kawula minggat = ndandani barang kang tansah rusak
 Nguthik-uthik macan turu = gawe nesu (golek gaweyan)
 Nyolong pethek = luput saka pangira
 Ngobak banyu bening = gawe rerusuh ing papan kang tentrem
 Nguyahi segara = nulung wong sing kecukupan
 Nandur pari jero = gawe ngamal kabecikan
 Nututi layangan pedhot = nggoleki barang sing angel ketemune
 Ngaji mumpung = ngatogake kekarepan mumpung ana wektu becik
 Ngalem legining gula = ngalem kepinterane wong winasis
 Ngandel tali gedebog = mrecaya barang kang ora mitayani
 Ngantuk nemu kethuk = enak-enak ora nyambut gawe nanging oleh kabegjan
 Ngangsu banyu ing kranjang = golek ngelmu nanging ora pinter marga ngelmune
 Ngaub ngawar-awar = golek pangayoman marang wongmiskin
 Nguwod gedebog = wong nemu kacilakan merga panggawene wong liya
 Nguyang lara nempur pati = njarag marang kacilakan
 Nguyuh aling-alingan sada = ngumpetake kekurangane, nanging ora murwat lan sranane
 Ngabuk wong meteng = milara wong kang tanpa daya
 Ngemping lara nggenjah pati = njarag marang kasangsaran
 Ngempukake watu item = nganggep remeh prakara abot
 Ngemut legining gula = ngrumat baranging liyan, bareng ngreti yen ana gunane banjur dipek dhewe, ora diwenehake sing duwe
 Ngenteni timbale watu item = ngarep-arep samubarang kang ora bakal teka
 Ngetutake poncoting tapih = melu sapari lungane bojo
 Nggepuk kemiri kopong = tumandang gawe kang tanpa pituwas
 Nglancipi singating andaka = natang wong kang kawasa
 Nglangi ing tengah mati ing pinggir = apa kang digarap tanpa karampungan
 Nglumahake, ngurepake = bebesanan anak loro lanang wadon padha nggawa lan padha olehe
 Ngarebake sikut = nenonton mung kanggo golek sukan-sukan
 Ngrampek-ngrampek kethek = nyanak marang wong ala
 Ngrangsang-ngrangsang tuna = samubrang kang ginayuh ora kena
 Ngrusak pager ayu = ndhemeni bojoning liyan
 Nrenggiling api mati = wong ethok-ethok ora ngrungu guneme liyan, nanging sabenere niling-nilingake
 Numpal keli = wong lelungan mung nunut kancane
 Nusup ngayam alas = wong lelungan kanthi mlebu metu padesan lan ngliwati omah-omahe wong akeh
 Nyambung watang putung = ngruunake sedulur kang cecongkrahan
 Nyawat mbalang wohe = duwe panpgangkah sarana pitulungane sedulur sing diangkah
 Nyeret pring saka pucuk = pagawean gampang malah dingel-ngel
 Nyundhang bathang bantheng = ngangkat priyayi turunane bangsa luhur kang wis ora duwe pangawasa
 Nyunggi lumpang kentheng = rabi ayu turune wong luhur

Obor blarak = mung sawetara wae
 Obah owah = barang dadi becik mbutuhake wragad
 Obah mamah = yen gelem makarya, bakale akeh rejeki
 Obah ngarep kobet mburi = wani rekasa dhisik, mbesuke bakal kepenak
 Opor bebek, mentas dhewek = rampungae saka reka dayane dhewe
 Ora ana banyu mili mandhuwur = watak iku tumurun marang anak
 Ora ana kukus tanpa geni = ora ana akibta tanpa sebab
 Ora gonja ora unus = wis rupane ala, bebudene uga ala
 Ora jaman ora makam = ora genah asal kamulane
 Ora mambu enthong irus = ora ana sambung rapete bab aluran paseduluran
 Ora ngerti kenthang kimpule = ora weruh prakara sing dirembug
 Ora polo ora uteg = bodho banget
 Ora tembung ora lawung = njupuk barange liyan tanpa jawab
 Ora weruh alip bengkonge = ora ngreti aksara
 Othak-athik didudut angel = katone sarwa ganpang bareng ditemenani ora ana nyatane
 Ora kingan ora udut = ora mangan apa-apa
 Ora uwur ora sembur = ora gelem cawe-cawe (aweh pitulung)

Palang mangan tandur = wong kang diwenehi kapercayan njaga nanging malah ngrusak
 Pandengan karo srengenge = memungsuhan karo panguwasane
 Pandhitane antake = laire katon suci batine ala
 Pecruk tunggu bara = wong kang dipasrahi tunggu barang kang dimelik (dadi kesenengane)
 Pupur sadurunge benjut = becik jaga-jaga utawa tumindak ngati-ati
 Pupur sawise benjut = ngati-ati sawise nemu bebaya
 Pinter keblinger busuk ketekuk = sarwa cilaka, tansah kena paeka
 Pitik trondhol diumbar ing padaringan = wong miskin dipracaya manggon ing papan kang mubra-mubru pangan
 Pupur sawise benjut = tumindak ngati-ati bareng wis ketaman

Raga tanpa mule = rana-rene mung disawiyah, ora kajen
 Rupak jagade = ora duwe papan pasrawungan
 Rame ing gawe, sepi ing pamrih = gelem tandang gawe ora amarga golek opah
 Ramban-ramban tanggung = wong ngira alaning liyan, nanging isih ragu-ragu
 Rawe-rawe rantas, malang-malang putung = sakehing pepalang bisa disingkirake
 Rampek-rampek kethek = wong kang nyedhak-nyedhak wong ala, ora wurung oleh piala saka wong iku
 Rebut balung tanpa isi = pasulayan marga barang kang sepele
 Regem-regem kemarung = wong kang ngrangkani wong liya kang sok nglarani (gawe cilaka)
 Renggang gula kumepyur pulut = wong kang raket banget anggone kekancan
 Rindhik asu digitik = dikongkon nindakake pegawean kang ora cocog karo kekarepane
 Rupa nggendhong rega = merga barange apik mula regane ya larang
 Rukun agawa santosa, crah agawe bubrah = yen padha rukun mesthi padha santosa, yen padha congkrah mesthi bakal rusak
 Rubuh-rubuh gedhang = wong kang ela-elu tumindake liyan (melu-melu)

Sing salah seleh = sing salah bakal nampa akibate
 Sembur-sembur adas, siram-siram bayem = bisa kaleksanan marga pandongane wong akeh
 Sadumuk bathuk sanyari bumi = pasulayan dilabuhi toh pati
 Satru munggwing cangklakan = wong kang dadi mungsuh ing lingkungan sanak sedulur
 Satu munggwing rimbagan = wong loro kang anggone kekancan padha cocoge
 Suduk gunting tatu loro = nampa kesusahan (kasangsaran) bareng-bareng (ngiwa nengen)
 Sabar sareh mesthi bakal pikoleh = tumindak samubrang aja kesusu
 Sabaya pati sabaya mukti = kerukunan nganti tekaning pati
 Sadumuk bathuk senyari bumi = pasulayan nganti dilabuhi tekan pati
 Sandhing kirik gudhigen = wong kang srawung karo wong ala, ora wurung ketularan alane
 Sandhing kebo gupak = wong kang cedhak wong tumindak ala, bisa-bisa katut ala
 Sanggar waringin = wong kang dadi pangayomane wong akeh
 Sepi ing pamrih rame ing gawe = nindakake pagawean kanthi ora duwe kamelikan apa-apa
 Sluman-slumun slamet = sanajan kurang ngati-ati nanging isih diparingi slamet
 Sumur lumaku tinimba, gong lumaku tinabuh = wong kang geleme tumandang gawe yen diajak utawa dikancani wong sing wis pinter
 Sadawa-dawane lurung isih dawa gurung = kabar iku mesthi sumebar adoh, lan adoh karo kanyatane
 Sapikul sagendhongan = andum barang kanthi kukum kang murwat lan kaanane
 Sendhen kayu aking = prakaran gondhelan wong kang wis mati
 Singidan nemu macan = dhelikan marga tumindak ala nanging malah kawruhan panggedhene
 Si gedheg lan si anthuk = wong loro kang wis padha kangsen tumindak ala bebarengan
 Simbar tumrap sela = wong kang uripe ngrekasa, awit ora duwe sumber pangan sing gumathok

Tebu tuwuh socane = wong sing alus lan mans tembunge nanging ala aten-atenane
 Tekek mati ulone = wong kang nemoni cilaka marga saka gunemane dhewe
 Tembang rawat-rawat, bakul sinambewara = kabar kang durung mesthi salah lan benere
 Tulung menthung = katone aweh pitulungan, nanging gawe susah
 Tega larane ora tega patine = arepa kaya ngapa sedulur iku perlu dibelani
 Tigan kaapit sela = wong kang ana ing sajroning bebaya, tansah was-sumelang atine
 Timun jinara = prakara gampang banget
 Timun wungkuk jaga imbuh = wong kang kanggo genep-genep (jaga-jaga yen kekurangan)
 Timun mungsuh duren = wong ringkih mungsuh wong kuwat
 Tuna satak bathi sanak = rugi petung (bandha) nanging tambah sedulur
 Tunggal banyu – tunggal guru
 Tinggal glanggang colong playu = ora wani tanggung jawab (keplayu ing peperangan)
 Tumbak cucukan = wong kang seneng pradul (adu-adu) marang liyan
 Tumbu oleh tutup = wong loro sing cocog aten-atenane
 Tumper cinawedan, wedang lelaku = wong kang angger duwe bojo, bojone mati (wong kang diseriki kanca-kancane)
 Tunggak jarak mrajak, tunggak jati mati = turune wong cilik bisa dadi wong gedhe, turune wong gedhe ora bisa oleh kalungguhan dhuwur, utawa prakara ala ngambra-ambra dene prakara becik kari sethithik
 Tunggak kalingan rone = tilas wong gedhe wis ora katon gedhene utawa luhur pangkate
 Tunggak kemadhuh = wong kang maune dadi mungsuh
 Tunjung tuwuh ing sela = wong kang maune dadi mungsuh
 Thenguk-thenguk nemu kethuk = nyambutgawe sakpenake nanging meksa nemu kabegjan

Ucul saka kudangan = luput karo gegayuhane
 Ula marani gitik (gebug) = wong kang njarag marang bebaya
 Ulat madhep ati kareb = wis manteb banget kekarepane
 Ungak-ungak pager arang = duwe melik marang bojoning liyan
 Ulangan cumbon = angger lunga, ora suwe bali maneh
 Uyah kecemplung segara = menehi barang sethithik marang wong sugih banget
 Undhaking pawarta sudaning kiriman = kabar sing sumebar beda nyatane
 Udan tangis = akeh wong sing kesusahan amarga ketaman bencana
 Uwod gedebog = wong kang ora kena diprecaya kanggo lantaran rembug

Wastra bedhah kayu pokah = wong nandhang tatu, babak kulite, putung balunge (wong ketula-tula uripe)
 Watra lungset ing sampiran = wong pinter ora diguroni wong liya nganti tuwa
 Wedi rai wani silit = wanine mung saka mburi, wedi yen adhep-adhepan
 Wedhus diumbar ing pakacangan = wong mlarat dipercaya njaga barang pakaremane
 Weruh ing grubyug, ora weruh ing rembug = melu-melu tumindak nanging ora ngerti kang dikarepake
 Wiwit kuncung nganti gelung = nuduhake wektu sing suwe banget (saka bocah nganti tuwa)
 Welsa tanpa alis = arep tetulung (melasi) wong liya nanging malah dadi bilaine
 Waras-wiris = sehat
 Wong wadon cowek gopel = drajating wong wadon kang ora pangaji
 Wis kebak sundukane = wis akeh banget kaluputane

Yuwana mati lena = wong becik nemu cilaka jalaran ora ngati-ati
 Yitna yuwana, lena kena = sing ngati-ati bakal slamet, sing sembrana cilaka
 Yuyu rumpung mbarong ronge = wong kang nyantosani omahe, amarga wedi diganggu gawe wong liya kang ala pakartine
 Yiyidan munggwing rampadan = biyene wong durjana saiki dadi wong alim
 Yoga anyangga yogi = murid nirokake piwulange guru
A
Adang adang tètèsé embun , tegesé : nunggu barang kang durung mesti.
Aja dumeh , tegesé :aja mentang-mentang
Aja golèk wah, mengko dadi owah , tegesé :aja golek alem wong liyo, mengko mundhak susah
Aji godhong garing , tegesé : ora ono regane
Ajining dhiri dumunung ana ing lathi, ajining raga ana ing busana , tegesé :ajining diri ana ing pangandikane, ajining raga ana ing apa sing diagem
Ambeg parama arta , tegesé : nguripi sakebehe sing cilik tekan sing gede
Asu gedhé menang kerahé , tegesé :wong sing luwih kuwoso sing luwih menang
C
Cedhak kebo gupak , tegesé : yen cerak wong ala bakal ketularan alane
Cincing cincing mekso klebus , tegesé : najan wis ngati-ati nanging tetep kena
D
Datan sisip salugut kolang-kaling pinara sasra , tegesé :jan pas banget
E
Enggon welut didoli udhet , tegesé : Panggoné wong pinter dipameri kapinteran sing ora sepirowa
H
Holopis kuntul baris , tegesé : bareng-bareng/ gotong-royong
I
Idu geni , tegesé :sak pocapane diturut (dipercaya)
J
Jalma limpat seprapat tamat , tegesé :wong kang duwur ilmune/ wong kang sekti
Jamur ing mangsa katiga , tegesé : barang kang mustahil
L
Legan golèk momongan , tegesé :gawe perkara
M
Mulat sarira angrasa wani, rumangsa melu andarbèni, wajib melu angrukebi , tegesé :wani tanggung-jawab
Merangi tatal , tegesé :magawe kang ora ana gunane
N
Nawu lintang , tegesé :gaweyan/gegayuhan kang ora bakal kelakon
Nguthik-uthik macan turu, tegese :golek perkara
Njalukan ora wewehan, tegese : seneng njaluk nanging ora gelem weweh
O
Ora ono kukus tanpa geni , tegesé :ananing kedadeyan mesti ana sebabe
R
Rindik asu digithik , tegesé : cepet banget
U
Urun rembug , tegesé :melu omong
Utange nurut wulu , tegesé :utange akeh banget
Utang lara nyaur lara, utang pati nyaur pati , tegesé :balas dendam
Utang nyaur, nyilih ambalekake , tegesé :balas dendam
Uyah kecemplung segara , tegesé :ora ana tilase (tabete)
W
Wong legan golek momongan , tegesé :golek perkara

Tidak ada komentar:

Posting Komentar